Polski Poemat Dydaktyczny

3 kwietnia 2008 r. w Auli warszawskiej ASP, w historycznym pałacu Czapskich-Raczyńskich wystąpili na zaproszenie Koła Naukowego „Kwadrat” Andrzej Mitan, Mieczysław Litwiński, Tadeusz Sudnik, Zbigniew Wegehaupt i Janusz Skowron. Wymienieni artyści tworzą formację „Koncert Figur Niemożliwych”. Andrzej Mitan wraz ze swoim składem wykonał „Polski Poemat Dydaktyczny”. Wysłuchaliśmy i zobaczyliśmy coś, do czego najbardziej pasuje określenie performans muzyczny. Był to wykład-poemat i występ-obraz utkany ze słów i dźwięków. Słowo jest dźwiękiem.

Andrzej Mitan dobitnie przekazał nam to płynnie przechodząc od sensu słowa do rytmu sylab i abstrakcyjnego dźwięku. Melodeklamacjom, śpiewom i recytacjom Mitana towarzyszył puls kontrabasu Wegehaupta, dźwięki harmonium Litwińskiego, elektroniczne brzmienia Sudnika i piano elektroniczne Skowrona. Andrzej Mitan deklamował i śpiewał autorski tekst, który jest traktatem o twórczości i wypowiedzią filozoficzną traktującą o estetyce i etyce.
Performans Andrzeja Mitana i jazzmanów zapowiedział Piotr Wysocki z Koła Naukowego „Kwadrat”, animator zdarzenia. Występ w auli był hommage dla Ryszarda Winiarskiego, którego obraz pochodzący ze zbiorów Muzeum ASP zawisł w tle za muzykami. „Dziś są imieniny Rysia, więc doskonale się składa” – powitał zebranych Andrzej Mitan. Warto przypomnieć, że Andrzej Mitan współpracował z Ryszardem Winiarskim przy projekcie płyt artystycznych wydanych pod egidą Klubu Muzyki Nowej Remont w latach 80.
Mitan wystąpił z zimną elegancją scenicznego wyjadacza: szyk i odlotowe okulary. Na tydzień przed zdarzeniem na ASP zawisły plakaty, na których pojawiła się fizjonomia artysty ukryta za szkłami, które zostały zakropkowane farbą czerwoną, żółtą, niebieską, różową, szarą i białą. W tych samych okularach stanął przed publicznością 3 kwietnia.
I tak samo jak na plakacie z ekscentrycznym manikiurem (różowy lakier do paznokci).

Słów kilka o Andrzeju Mitanie. To barwna postać. Na Akademii pojawia się stale, jak zwykł mawiać, „knuć merytorycznie”. Jest animatorem sztuki, performerem, muzykiem. Jedną nogą w środowisku plastyków, drugą w środowisku jazzmanów. Dowcipny. Przedstawia się na przykład jako „Tajny agent skupu żywca”. Od końca lat 60. występuje kolejno w grupach muzycznych: Onomatopeja, Super Grupa Bez Fałszywej Skromności, Niezależne Studio Muzyki Elektroakustycznej, Koncert Figur Niemożliwych. „Jestem zarażony niezwykłą i nieuleczalną chorobą, której na imię Jazz” – mówi.
Wielki przyjaciel nieżyjącego Cezarego Staniszewskiego, twórcy książki artystycznej. Polski flux-człowiek, zaprzyjaźniony z Emmettem Williamsem, z którym przy współudziale Staniszewskiego zorganizował w 1987 roku w Warszawie Międzynarodowe Seminarium Sztuki ETC. Twórczość Mitana przenika duch Fluxusu, cechuje ją interdyscyplinarność, awangardowość i improwizacja.

...

text Jan Mioduszewski
2008